Για την επίτευξη των στόχων η κυβέρνηση δέχθηκε να προχωρήσει σε πολλές και βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές, κυρίως στον δηµόσιο τοµέα, για τη µείωση των κρατικών δαπανών και σε αύξηση των εσόδων από την πάταξη της φοροδιαφυγής, την είσπραξη των βεβαιωµένων φόρων, τη µείωση των αµοιβών σε όλες σχεδόν τις κατηγορίες εργαζοµένων, τη µείωση συντάξεων και την επιβολή νέων φόρων, κυρίως εµµέσων.
Παρά το γεγονός ότι µε την εφαρµογή του µνηµονίου πλήττονταν οι ασθενέστερες οικονοµικά τάξεις και κατά συνέπεια η αγορά, η πλειονότητα του ελληνικού λαού πείσθηκε ότι το µνηµόνιο ήταν ένα «αναγκαίο κακό» για να αποφευχθεί η χρεοκοπία. Στον χρόνο που πέρασε η κυβέρνηση είχε ευρεία κοινωνική στήριξη στην εφαρµογή του. Είτε από συµφωνία, είτε από ανοχή, είτε από την ελπίδα ότι σύντοµα θα φανεί κάποιο φως για την έξοδο από το τούνελ, όπως διαβεβαίωναν ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί του.
Τώρα, αντί να δει η κοινωνία το φως βρίσκεται σε πιο πυκνό σκοτάδι, µετά την αναγγελία ότι έρχεται και δεύτερο µνηµόνιο, µε νέουςφόρους, νέες περικοπές αµοιβών και συντάξεων. Καλούνται και πάλι να πληρώσουν εκείνοι οι οποίοι πλήρωσαν το πρώτο µνηµόνιο, αλλά και άλλοι. Και γενικά εκείνοι οι οποίοι δεν θέλουν ή δεν µπορούν να αποκρύψουν τα εισοδήµατά τους από την Εφορία.
Ο κ. Παπανδρέου επιχειρεί αυτές τις ηµέρες να πείσει τα κοµµατικά όργανα και τους βουλευτές να αποδεχθούν και να στηρίξουν και το δεύτερο µνηµόνιο.
∆εν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι προβάλλουν δικαιολογηµένες ενστάσεις και ζητούν απόσυρση ή αλλαγή των µέτρων που προβλέπουν νέες φορολογικές επιβαρύνσεις. Σύντοµα θα φανεί εάν θα τους πείσει ώστε το νέο µνηµόνιο ναψηφισθεί στη Βουλή. Αυτή όµως η διαδικασία είναι εσωτερική υπόθεση.
Εχουν περάσει ωστόσο δύο εβδοµάδες που όλες οι πλατείες της χώρας κατακλύζονται από πολίτες όλων των ηλικιών, χωρίς κοµµατική καθοδήγηση, οι οποίοι εκφράζουν την αγωνία τους για το µέλλον και στοχοποιούν το κοµµατικό κατεστηµένο. Μέσα σε αυτούς είναι και η καθηµερινά αυξανόµενη στρατιά των ανέργων. «Αγανακτισµένοι» είναι και πολλοί από αυτούς που µένουν σπίτια τους.
Σε αυτούς δεν θα µιλήσει ο κύριος Πρωθυπουργός; Ολοι περιµένουν κάποιες απαντήσεις. Γιατί φθάσαµε στο δεύτερο µνηµόνιο; Ηταν λάθος το πρώτο ή δεν εφαρµόστηκε; Οταν η φοροδιαφυγή ξεπερνά τα 30 δισ. ευρώ και οι βεβαιωµένοι φόροι είναι άλλα 30 δισ. ευρώ, γιατί δεν εισπράχθηκαν έστω τα 6,5 δισ. ευρώ που ζητούνται µε το νέο µνηµόνιο από τα θύµατα του πρώτου; Γιατί πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος και ακόµη «νταντεύεται» το πλήθος οργανισµών και υπηρεσιών που έπρεπε να έχουν κλείσει; Γιατί δεν προχώρησε το πρόγραµµα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δηµόσιας περιουσίας. Είναι πολλά ακόµη τα γιατί.
Το βέβαιο είναι ότι οι νέοι φόροι είναι συνέπεια της αποτυχίας εφαρµογής του πρώτου µνηµονίου. Που σηµαίνει ότι κάποιοι ευθύνονται. ∆εν πρέπει να πάνε σπίτι τους;
Ο κ. Παπανδρέου απέδειξε ότι είναι πολιτικός µε ήθος, εντιµότητα, ειλικρίνεια και θάρρος. Οφείλει πριν από το νέο µνηµόνιο έλθει στη Βουλή να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό. Να εξηγήσει γιατί φθάσαµε στο δεύτερο µνηµόνιο. Απέτυχε το πρώτο και γιατί; Φταίνε κάποιοι; Με το δεύτερο τελειώνει η περιπέτεια; Με την ίδια κυβέρνηση, που απέτυχε στο πρώτο, θα διεκπεραιωθεί επιτυχώς το δεύτερο;
gromaios@otenet.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου