(από ΤΑ ΝΕΑ)
Σε αγώνα δρόμου εξελίσσεται για την ελληνική Δικαιοσύνη το κυνήγι του πάλαι ποτέ ισχυρού άνδρα της Ζίμενς Ελλάδας Μιχάλη Χριστοφοράκου, ο οποίος φαίνεται πως διεκδικεί από την πλευρά του τον ρόλο του «κυρίαρχου του παιχνιδιού». Ακόμη και τώρα που έχει... αρχίσει να μετρά αντίστροφα ο χρόνος για την παράδοσή του στις ελληνικές δικαστικές αρχές, επιδιώκει να δικαιώσει τον τίτλο του, έστω και από τη θέση του κατηγορουμένου. Τα γεγονότα δείχνουν ότι εκείνος έτρεξε πιο γρήγορα από την ελληνική Δικαιοσύνη, που τις περισσότερες φορές υποχρεώθηκε να ακολουθήσει να ίχνη του. Ο Μιχ. Χριστοφοράκος ήταν εκείνος που επέλεξε να διαφύγει προτού απολογηθεί και εκ των πραγμάτων ακολούθησε η έκδοση ευρωπαϊκών ενταλμάτων σύλληψής του. Στη συνέχεια αποφάσισε να μιλήσει πρώτα στη Γερμανία για το διάστημα 2004- 2007, που συμπίπτει με την περίοδο της γαλάζιας διακυβέρνησης και μέχρι τώρα έχει μείνει εκτός του... πεδίου βολής των ελληνικών κατηγορητηρίων για την υπόθεση των μαύρων ταμείων της Ζίμενς. Βγήκε κερδισμένος Τέλος, έδωσε τη μάχη της παραγραφής και βγήκε κερδισμένος στα περισσότερα μέτωπα. Το Εφετείο του Μονάχου έχει ήδη ανάψει το πράσινο φως για την έκδοση του κατηγορουμένου σχετικά με ένα πολύ μικρό κομμάτι από τον «όγκο» των αδικημάτων που περιλαμβάνονται στο πρώτο κατηγορητήριο για την υπογραφή της σύμβασης 8002/1997 σχετικά με την ψηφιοποίηση του δικτύου του ΟΤΕ. Εκκρεμεί βέβαια η απάντηση των γερμανικών αρχών για το δεύτερο ένταλμα που συνδέεται με την υπογραφή της σύμβασης για την προμήθεια του συστήματος ασφαλείας C4i, για το οποίο έχουν ζητηθεί συμπληρωματικά στοιχεία από την ελληνική Δικαιοσύνη. «Ακόμα και τα αδικήματα για τα οποία εκδίδεται ο Μιχ. Χριστοφοράκος στη χώρα μας θεωρητικά αρκούν για να καταδικαστεί, αν κριθεί ένοχος, με βαριά ποινή που μπορεί να φτάσει και σε ισόβια κάθειρξη», λένε εισαγγελικές πηγές θέλοντας να δείξουν ότι μπορεί να ξεπεραστεί το πρόβλημα της «κολοβής» έκδοσής του. Ολιγώρησαν Το πρώτο μέρος του παιχνιδιού μεταξύ Χριστοφοράκου και ελληνικών αρχών παίχτηκε με τη φυγή του κατηγορουμένου στο Μόναχο, καθώς πίστεψε ότι χάρη στη γερμανική υπηκοότητά του θα μπορούσε ενδεχομένως να μη λογοδοτήσει τις όποιες ευθύνες του στην υπόθεση της Ζίμενς. Τότε, ορισμένοι χρέωσαν στην ελληνική Δικαιοσύνη ολιγωρία γιατί δεν είχε προνοήσει να εκδώσει διάταξη απαγόρευσης εξόδου του από τη χώρα. Δικονομικό μέτρο που ελήφθη ετεροχρονισμένα και συνολικά για όλους τους κατηγορουμένους, ακόμα και γι΄ αυτούς που δεν έχουν περάσει μέχρι σήμερα από το γραφείο του 4ου ειδικού ανακριτή Νίκου Ζαγοριανού. Η μαύρη τρύπα Στο μεταξύ η ομάδα των Γερμανών δικηγόρων του Μιχάλη Χριστοφοράκου είχε αρχίσει να μελετά τις νομικές οδούς διαφυγής του από το πλέγμα της ελληνικής Δικαιοσύνης. Στην κατασκευή του υπερασπιστικού οικοδομήματος φαίνεται ότι βρήκαν τη μαύρη τρύπα της ανάκρισης, που δεν ήταν άλλη από τον καταληκτικό χρόνο των αξιόποινων πράξεων για τις οποίες ζητήθηκε η έκδοσή του. Και τα δύο κατηγορητήρια (ΟΤΕ και C4i) σταματούν την αρίθμηση των αδικημάτων στο έτος 2003. Με το δεδομένο ότι τα αδικήματα (δωροδοκία και απάτη) έχουν βραχεία παραγραφή στη Γερμανία, πέντε ετών, λόγω του πλημμεληματικού χαρακτήρα τους, οι δικηγόροι του Μιχ. Χριστοφοράκου στήριξαν το επιχείρημα ότι οι πράξεις για τις οποίες θέλει η Ελλάδα να τον δικάσει είναι «νεκρές» για το γερμανικό δίκαιο. Η μάχη της παραγραφής Σε αυτό το χρονικό σημείο αρχίζει η μάχη της παραγραφής για τις ελληνικές δικαστικές αρχές. Αντίπαλος είναι το γερμανικό δίκαιο και στόχος η παράδοση Χριστοφοράκου που ήταν το μεγάλο στοίχημα της ελληνικής Δικαιοσύνης. Η απάντηση δόθηκε την περασμένη εβδομάδα με την απόφαση του Εφετείου του Μονάχου που είπε «ναι» στην έκδοση του κατηγορουμένου αλλά υπό όρους. Γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα η επικείμενη έκδοση του πρώην διευθύνοντος συμβούλου της Ζίμενς Ελλάδας να μην αφορά το σύνολο των αδικημάτων για την περίοδο 1998- 2003, για τα οποία κατηγορείται, αλλά μόνο το τελευταίο εξάμηνο, για το οποίο τα αδικήματα κρίθηκε ότι δεν είχαν παραγραφεί. Ο πρώην «κύριος Ζίμενς» όσες φορές κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις στην Ελλάδα προέβαλε άγνοια για τη λειτουργία των μαύρων ταμείων, ενώ μίλησε για πρώτη φορά στην εισαγγελέα του Μονάχου κ. Μπόιμλερ- Χεσλ πετυχαίνοντας να εγγράψει στο μητρώο του μία καθοριστική καταδίκη για δωροδοκία ελληνικών πολιτικών κομμάτων την περίοδο 2004- 2007. Διάστημα που επί του παρόντος δεν έχει αποτιμηθεί από την ελληνική Δικαιοσύνη, με αποτέλεσμα ο Μιχ. Χριστοφοράκος να επικαλείται τη γερμανική καταδίκη του ως «οχυρό» για να μην ξαναδικαστεί στη χώρα μας, όπως ορίζουν οι αρχές του ευρωπαϊκού δικαίου.
fimotro
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου