ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΝΕΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΙΞΠΗΡ!

Το 1727 ένας δικηγόρος αλλά και συγγραφέας θεατρικής παντομίμας, που φιλοδοξούσε να καθιερωθεί στο βρετανικό θέατρο της εποχής, «ανέβασε» στη σκηνή του Drury Lane στο Λονδίνο το μεγαλύτερο - όπως απεδείχθη - επίτευγμά του: ένα χαμένο, αλλά αυθεντικό έργο του Ουίλιαμ Σέξπιρ, το «Double Falshood» («Διπλή απάτη») ή «Distrest Lovers».
Σύμφωνα με την εφημ. Ελευθεροτυπία, το κοινό χειροκρότησε την παράσταση του Λιούις Τέομπαλντ και το «London Journal» έγραψε: «Ο παλιός, καλός Δάσκαλος του αγγλικού δράματος επιστρέφει, ως εκ θαύματος, από τον τάφο και μας προσφέρεται άλλη μια φορά...». Ο Τέομπαλντ ισχυρίστηκε τότε ότι αναβίωσε ένα «χαμένο» έργο του Σέξπιρ, το «Cardenio», που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1613, τρία χρόνια πριν πεθάνει ο δημιουργός του «Αμλετ». Ο Τέομπαλντ, επιπλέον, διαβεβαίωνε ότι είχε στην κατοχή του τρία αυθεντικά χειρόγραφα του «Cardenio», που βασίζονται στο ομώνυμο κεφάλαιο του «Δον Κιχώτη». Κανένας δεν τον πίστεψε. Αντίθετα σύγχρονοί του δημιουργοί, όπως ο ποιητής και κριτικός Αλεξάντερ Πόουπ, που ήταν και ανταγωνιστής του, ευθέως τον κατηγόρησε ως ψεύτη και απατεώνα. Μοιραία το έργο θάφτηκε και περιέπεσε στην αφάνεια. Να, όμως, που 250 χρόνια μετά αποδεικνύεται ότι ο Τέομπαλντ έλεγε την αλήθεια. Ο καθηγητής Μπρέαν Χάμοντ του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ, ύστερα από 10 ολόκληρα χρόνια συστηματικής μελέτης, έχει αδιάσειστα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η «Διπλή απάτη» ανήκει όντως στον Σέξπιρ. Το έργο αναμένεται, μάλιστα, να παρουσιαστεί το καλοκαίρι από τη Royal Shakespeare Company στο θέατρό της Swan στο Στράτφορντ, που θα ανοίξει ξανά ύστερα από τρία χρόνια ανακαίνισης. Χθες, οι έγκυρες εκδόσεις «The Arden Shakespeare» τύπωσαν ολόκληρο το έργο. Ο Χάμοντ το αποκαλεί «ελαττωματικό έργο», γιατί νοθεύτηκε: «Ο Τέομπαλντ έκοψε ό,τι θεωρούσε περιττό, αλλά ήταν συνήθης έτσι κι αλλιώς πρακτική. Πολύ συχνά τον 17ο και 18ο αιώνα "χτένιζαν" τον Σέξπιρ», καταλήγει. Ωστόσο, το πρώτο μισό, υποστηρίζει, διαθέτει «την πυκνότητα, τον πλούτο και την επιτήδευση», που συναντούμε στα έργα του Σέξπιρ. «Επιπλέον, βλέπουμε λέξεις που δεν συναντάμε πουθενά αλλού», καταλήγει ο Χάμοντ. Το έργο είναι μικρότερο και δεν διαθέτει μεγάλους μονολόγους. Ομως, δεν του λείπουν τα πάθη, οι ξιφομαχίες, ακόμη και οι βίαιες σεξουαλικές επιθέσεις! Η πλοκή τοποθετείται στην Ανδαλουσία της Ισπανίας. Ήρωες είναι δύο γυναίκες και δύο άντρες, ανάμεσά τους ο αριστοκράτης κακοποιός Ενρίκεζ, ο οποίος διακορεύει την αγνή, ταπεινής καταγωγής Βιολάντε. Το άλλο δίδυμο είναι ο Τζούλιο και η Λεονόρα, δύο νέοι που ετοιμάζονται να παντρευτούν.

Περισσότερα από 77 έργα έχουν διεκδικήσει την πατρότητα του Σέξπιρ τον 20ό αιώνα. Περίπου τα μισά εσφαλμένα, καταλήγουν τώρα οι ειδικοί, σε μια χώρα που ψάχνει με απίστευτη εμμονή μέχρι σήμερα εάν ο Σέξπιρ υπήρξε ή όχι αληθινό πρόσωπο...




ευχαριστούμε για την επίσκεψη