"Μη φοβάστε τη φτώχεια.Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη έστω κι αν δεν παράγει λαμαρίνες αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για τριτοκοσμικούς.
Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου, της κορινθιακής σταφίδας, του χαλβά Φαρσάλων, των εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των λατρεμένων ραδικιών.
Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί ζεστό.
Να φρεσκάρουμε στο μνημονικό μας το παλιό αναγνωστικό του Δημοτικού : Ζήτω η Ελλάς..."
Αυτά έγγραψε ο Γιάννης Ξανθούλης στο blog του και συνεχίζει "...να ξαναγίνουμε φτωχοί.
Όπως ήμασταν πάντα.
Όπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθίσει όλη
η ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό ενώ η γάτα και ο σκύλος περίμεναν στωικά να ρθει η σειρά τους...
Να ξαναγίνουμε φτωχοί, τότε που καμιά Ελληνίδα δε φιλοδοξούσε να γίνει ψευτοξανθιά, τότε που η λάσπη κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια...να προσδιορίσουμε ξανά την ντροπή και το "σεβασμό" προσέχοντας το βλακώδες λεξιλόγιο των τέκνων μας.
Επιτέλους, όποιο τέρας βρίζει ή χρησιμοποιεί την πάνδημη και πολυμορφική λέξη "μαλάκας" πάνω από εκατό φορές την ημέρα να το μπουκώνουμε με "κόκκινο πιπέρι εξόχως καυτερό" όπως τον καιρό της φτώχειας μας..."
Συνυπογράφω!
ΑΝΑΤΟΛΗ - 'Εφη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου