O κ. Τσίμας είναι εγκλωβισμένος στα στερεότυπα που εφηύρε η απελπισθείσα και γηράσκουσα αριστερή διανόηση, πρίν απο είκοσι χρόνια, η οποία στριμωγμένη στα αδιέξοδα που δημιούργησε και αυτή και οι καιροί, αναζήτησε σωσίβιο σε κάποια ελπιδοφόρα αρχή αναγγέλλοντας ένα τέλος και αντιγράφοντας τον πομπώδη Φουκουγιάμα περί του περιβόητου τέλους της ιστορίας.
"Καθείστε εσείς, κολλάτε μαγειρεύετε/απο των άλλων τ΄αποφάγια ένα φαγί/
και τον σωρό τη σταχτη σας σκαλεύετε /μια σπίθα εκείθε κακορρίζικη να βγεί./
Θα σας θαυμάσουν μαϊμούδες και παιδιά /αν τέτοια είναι η επιθυμιά σας/
μα καμμιά δεν θα ΄γγίξετε καρδιά/αν ο λόγος δεν βγαίνει απο την καρδιά σας !" (Απο τον... ξεχασμένο Φάουστ)
Δεν χρειάζεται να επανεφεύρουμε τίποτα. Δημοκρατία έχουμε. Δικαιοσύνη τυφλή και ανεξάρτητη χρειαζόμαστε και ισχυρή εκτελεστική και νομοθετική εξουσία απαλλαγμένες απο έξωθεν αιχμαλωσίες και επιρροές και μολύνσεις, οικονομικών συμφερόντων, δημοσιογραφικών εκβιασμών και παπάδων. Τόσο απλά.
Αν για να έχουμε δικαιοσύνη θέτουμε κάθε φορά, ως προϋπόθεση κι ένα πολυδαίδαλο τέλος ή κάποια δυσνόητη αρχή, υπηρετούμε κάτι άλλο και όχι την ίδια την δικαιοσύνη.
Η Δικαιοσύνη είναι έννοια εμπεδωμένη στους λαούς και δεν χρειάζεται περικοκλάδες για να την νοιώσεις. Αυτό επιχειρεί σήμερα ο Γιώργος ο Παπανδρέου και όποιος από μας, ψάχνει ειλικρινά να βρεί τον λέοντα δεν χρειάζεται να προσπαθήσει, τον έχει μπροστά του και μπορεί να τον σκοτώσει. Αλλιώτικα, ας συνεχίσει να ψάχνει τ΄αχνάρια του λέοντος, όπως εκείνος ο κυνηγός του Αισώπου.
Αυτό νομίζω κάνει και ο συμπαθής κ. Τσίμας, είτε το θέλει, είτε όχι...
Από τον Panos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου