fimotro
(από ΤΑ ΝΕΑ)
Σε μια εποχή που έχει γίνει μόδα το ό,τι νόμιμο και ηθικό, οι νομικές διαστάσεις των προβλημάτων που προκάλεσαν στην ΕΡΤ οι σκανδαλώδεις σπατάλες της προηγούμενης διοίκησης απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή για να μην κυλήσουμε πάλι στην ατιμωρησία. Με τις σκανδαλώδεις συμπεριφορές της διοίκησης Παναγόπουλου να έρχονται στη δημοσιότητα, ενώ το...
έργο της ανάκρισης γι΄ αυτές διαπιστώνει κακουργήματα και πλημμελήματα, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στην ΕΡΤ θα είναι να καταναλωθούν όλα αυτά σαν ακόμη μία συνήθης ψυχαγωγικη σκανδαλολογία.Η οποία θα εξαερωθεί στο πέρασμα του χρόνου αφήνοντας τις παλιές νοοτροπίες να συνεχίζουν το έργο της διάβρωσης, τόσο των εργασιακών σχέσεων όσο και της εμπιστοσύνης των πολιτών για τη δυνατότητα παραδειγματικής κάθαρσης. Γιατί μπορεί η ΕΡΤική ιστορία να βρίθει σκανδάλων που σε κάθε αλλαγή διοίκησης έρχονταν στο φως, αλλά είναι η πρώτη φορά που ενέσκηψε τέτοια λαίλαπα συνδυασμού σπατάλης και αλαζονείας, η οποία δεν μπορούσε να έχει άλλη ρίζα παρά στη βαθιά πεποίθηση του ατιμώρητου. Απέναντι σε αυτό το αίσθημα της εκάστοτε εξουσίας χρειάζεται η θωράκιση οργανισμών, που υποτίθεται ότι λειτουργούν για το δημόσιο συμφέρον ανεξαρτήτως κομματικών χρωματισμών. Ως εκ τούτου, τίθεται το ερώτημα αν θα έπρεπε και η ίδια η ΕΡΤ ως εταιρεία στο εξής να προσφεύγει στη Δικαιοσύνη για περιπτώσεις στις οποίες το ανακριτικό έργο διαπιστώνει κατασπατάληση των χρημάτων που έχουν πληρώσει οι πολίτες για να λειτουργεί ένας οργανισμός με έργο, καθορισμένο από το Σύνταγμα, τη διαφύλαξη του πολιτισμού. Εκτός και αν έχουμε αποδεχθεί πλέον ότι μέρος του εγχώριου πολιτισμού είναι και τα ρουσφέτια. Πάντως, αν έχουμε κατορθώσει να επιτύχουμε τέτοια αλλοίωση στις αρχές της δημοκρατίας με νομικά τερτίπια που ευνοούν αντιλήψεις πολύ της μόδας, όπως ότι «το νόμιμο είναι και ηθικό», η ΕΡΤ θα μπορούσε να αποτελέσει υπόδειγμα. Οσο σημαντικό κι αν είναι για τη δημοκρατία το «τεκμήριο της αθωότητας» μέχρι να τελεσιδικήσει μια υπόθεση, παραμένει το ερώτημα, ειδικώς για τη διαπιστωμένη σπατάλη δημόσιου χρήματος και την απουσία κριτηρίων με την οποία έγινε (π.χ. ένα εκατομμύριο, διακόσιες χιλιάδες ευρώ το σηματάκι της ΕΡΤ) αν θα πρέπει μέχρι τέλους να υπερασπίζεται τέτοιες επιλογές μια εταιρεία του Δημοσίου. Γιατί διαπιστώνουμε ότι υπάρχει ακόμη και απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου (ημερήσια διάταξη 923/11/6/2009), σύμφωνα με την οποία καθιερώνεται ως γενική αρχή να διαθέτει η ΕΡΤ νομική κάλυψη, είτε με τις δικές της υπηρεσίες είτε καλύπτοντας τα έξοδα για εξωτερικούς δικηγόρους, στα μέλη των διοικήσεών της, πρώην και νυν, αν οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη για θέματα που «αφορούν στις συνήθεις λειτουργίες της εταιρείας και βρίσκονται στο πλαίσιο των καθηκόντων τους». Ποιο είναι το πλαίσιο των καθηκόντων τους; Φαίνεται ότι εδώ κάθε πρόεδρος μπορεί να δίνει τις δικές του ερμηνείες. Σε εκείνη τη συνεδρίαση Πρώτη φορά ενέσκηψε λαίλαπα σπατάλης και αλαζονείας μάλιστα, ο κ. Χρήστος Παναγόπουλος είχε πει χαρακτηριστικά: «Δεν θεωρώ ότι κάνει κανείς ύποπτα πράγματα, ό,τι κάνει, το κάνει ως πρόεδρος του οργανισμού και όχι ως φυσικό πρόσωπο». Μα φυσικά, γι΄ αυτό κερνούσε η ΕΡΤ ακόμη και τα φιστικοαμύγδαλα που κατανάλωναν στις σουίτες των γηπέδων οι προεδρικές παρέες, «peanuts» άλλωστε, μπροστά στις σπατάλες για πριμ ημετέρων επειδή έκαναν απλώς τη δουλειά τους ή σε παραγωγές που όχι μόνο δεν στήριξαν τον ρόλο της ΕΡΤ ως αντίπαλου δέους στην οπτικοακουστική υποκουλτούρα, αλλά συντήρησαν και ενίσχυσαν τις νοοτροπίες που θέλουν την κρατική τηλεόραση ρουσφετολογικό άντρο. Προς το παρόν, πάντως, υπάλληλοι της ΕΡΤ που οδηγούνται στα δικαστήρια με συγκεκριμένες κατηγορίες σπατάλης για ίδια τηλεφωνική ψυχαγωγία, έχουν τη στήριξη δικηγόρων της νομικής υπηρεσίας. Με άλλα λόγια, πληρώνουν οι πολίτες και τα ρέστα. Αραγε, θα επανεξετάσει το Δ.Σ. της ΕΡΤ το θέμα της παροχής νομικής στήριξης σε μια διοίκηση για της οποίας το έργο μιλούν τα πορίσματα της κ. Φάκου ή η δημοκρατία μας έχει φτάσει σε επίπεδα αγιοσύνης; Να το γνωρίζουν οι πολίτες ότι πληρώνουν μεν, αλλά τουλάχιστον κερδίζουν το φωτοστέφανο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου