Το παιχνίδι φαίνεται να ξεκαθαρίζει και η πλοκή του στη συνέχεια, αναμένεται συναρπαστική, αν και επώδυνη για κάποιους, σαν τον Α. Σαμαρά…Τα πιόνια της πλευράς του τα διάλεξε ο ίδιος, με κατα-δική του ευθύνη κι όπως συμβαίνει σ΄ αυτές τις περιπτώσεις,, οι παρτίδες είναι λίγο πολύ προδιαγραμμένης εξέλιξης.
Η νέα Ν.Δ., της σαμαρικής έκδοσης, εμφανίζεται με δύο κυρίως – χαρακτηριστικά : την επουσιωδέστατη και εξ απαλών ονύχων κριτική και αυτοκριτική για την επάρατη πενταετία και την στείρα, με έντονα λαϊκίστικα στοιχεία, στάση της στην προσπάθεια αλλαγής πορείας της χώρας.
Στην πρώτη των περιπτώσεων ο «εναγκαλισμός του Καραμανλή» πέρασε σαν το σήμα κατατεθέν της θέσης Σαμαρά, για το πρόσφατο εγκληματικό – και έντονα κραγμένο – κυβερνητικό παρελθόν της νεοδεξιάς. Κάποιοι αιθεροβάμονες, νομίζουν, πως το μείον 10%, του Οκτώβρη του 2009, οφείλονταν, μόνο, στο Ρουσόπουλο και το Βουλγαράκη !...
Η αντιπολιτευτική τακτική, της νέας Ν.Δ. χαράχτηκε κι ακολουθείται με τέτοιον τρόπο, που, προς τα έξω, περνάει την εικόνα του εμπρηστή (άντε του συνεργού…), ο οποίος ξεδιάντροπα και προκλητικότατα, εμφανίζεται στον τόπο της πυρκαγιάς και ζητάει τα ρέστα από τον πυροσβέστη, κάνοντάς του και κριτική για τον τρόπο με τον οποίο προσπαθεί να σβήσει τη φωτιά ! >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Αν στα παραπάνω δύο χαρακτηριστικά, προστεθεί και το γεγονός, πως στο εσωκομματικό μέτωπο, το ξεκαθάρισμα δεν έγινε με πολιτικούς όρους, αλλά υπό την επήρεια προσωπικών εμμονών και απωθημένων, (περίπτωση Ντόρας Μπακογιάννη...), τότε έχουμε ολοκληρωμένο, σχεδόν, το παζλ των όρων και προϋποθέσεων, για την διαμόρφωση της νομοτέλειας : τη συρρίκνωση και την περιθωριοποίηση της σαμαρικής Νέας Δημοκρατίας. (Παλιά μου τέχνη κόσκινο ή μαθημένα τα βουνά απ΄ τα χιόνια, που θάλεγε κι ο μελετητής της διαχρονικής πορείας του Αντωνάκη…).
Το επερχόμενο τσουνάμι, που θα εκδηλωθεί μόλις η Ντόρα προχωρήσει στη δημιουργία του κόμματός της και θα σημάνει την μαζική αποχώρηση βουλευτών και στελεχών, ο κ. Σαμαράς δεν φαίνεται να το έχει εκτιμήσει κι αυτό, μόνο σε δύο αιτίες μπορεί ν΄ αποδοθεί : αφ΄ ενός στην – πολιτική – τύφλωση που προκαλεί η πλήρης παράδοση στον παραισθητικό οίστρο του λαϊκισμού, και αφ΄ ετέρου, στον πρωταγωνιστικό και καθοριστικό ρόλο, που διαδραματίζει – για μια ακόμα φορά – η έμφυτη αδεξιότητα, ενός χαρακτηριστικού δεξιού !.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου