Π. Οικονόμου: Αν το δίλημμα τεθεί «να σωθεί η Ευρώπη ή να σωθεί η Ελλάδα», νομίζω ότι η απάντηση είναι μονοσήμαντη.

Πολιτικό Γραφείο Παντελή Οικονόμου

Θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από τους συναδέλφους, από εσάς και από την κυρία Υπουργό, γιατί έλειπα από την ενημέρωση. Ο λόγος που άργησα ήταν ότι καβγάδιζα με ένα συμπολίτη μας, ο οποίος μου παραπονιόταν ότι ήταν άνεργος και το απέδιδε στην ύπαρξη λαθρομεταναστών. Βεβαίως, του είπα ότι δεν φταίνε οι λαθρομετανάστες που δεν έχεις εργασία, αλλά οι οικονομικές πολιτικές που γίνονται και που τιτλοφορήθηκαν κατά καιρούς ονομαστική σύγκλιση, ΟΝΕ, ευρώ, σύμφωνο σταθερότητας κ.λ.π. και οι οποίες οδήγησαν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Δεν ήταν τόσο εύκολο και επειδή είμαστε Έλληνες καταλήξαμε σε καβγά και έτσι έχασα την ενημέρωση της κυρίας Υπουργού. Δεν θα μίλαγα, γιατί δεν είναι κομψό την ώρα της ενημέρωσης να λείπεις, αλλά το ερέθισμα ήταν διάφορες εκτιμήσεις που άκουσα από συναδέλφους. Δεν θα κάνω ανασκευή των εκτιμήσεων που ακούστηκαν, απλώς, επειδή γίνεται σε πολύ καλό κλίμα η συζήτηση, μερικά πράγματα καλό θα ήταν να είναι λίγο πιο τοποθετημένα στη θέση τους. Για παράδειγμα το ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Αίγυπτο.............

Δεν ανεβλήθη γιατί η Ευρώπη δεν ήθελε, Αντιθέτως, επισπεύδουσα για να γίνει ταξίδι ήταν η Ε.Ε.. Ο λόγος που δεν έγινε είναι ότι δεν μπορούσε να εξασφαλίσει και η επισπεύδουσα αρχή, με πρωτοβουλία μάλιστα της Γερμανίας, την ασφάλεια της μετάβασης.
Άκουσα επίσης και κάτι άλλο, ότι η ύφεση που υπάρχει σήμερα και η κρίση οφείλεται στο μνημόνιο. Αν δεν είχαμε το μνημόνιο δεν θα είχαμε κρίση. Κατά συνέπεια αν καταγγείλουμε την δανειακή αυτή σύμβαση αύριο θα προκύψει αναπτυξιακή δυναμική!
Όσον αφορά την εκτίμηση που κατά κόρον ακούω από την πλευρά του Κ.Κ.Ε. περί καταστροφής κεφαλαίου έχω να πω το εξής. Η καταστροφή περιβαλλοντολογικού κεφαλαίου, ανθρώπινου και εργασίας έχει γίνει ήδη, δεν ήμαστε σ’ αυτή τη φάση. Υπάρχει ένας ετεροχρονισμός στην εκτίμησή σας, έχει γίνει η καταστροφή και του περιβάλλοντος, και του κεφαλαίου και της εργασίας που υποτιμήθηκε. Το θέμα είναι αν έχουμε να προτείνουμε κάτι.
Όσον αφορά τα ευρωπαϊκά, η πρόταση που υπεβλήθη και δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κατά την εκτίμησή μου απ’ ό,τι κατάλαβα δεν επιτράπηκε να γίνει και πλήρης παρουσίαση αυτής της πρότασης. Δεν χρειάζεται να πω και περισσότερες λεπτομέρειες, δεν κάνουμε κουτσομπολιό. Ήταν μια πρόταση που ουσιαστικά έλεγε ότι επειδή η περίφημη ΟΝΕ δεν έγινε να μην διορθώσουμε το ατελές νομισματικό σύστημα που υπάρχει γιατί και αυτό είναι άρρωστο. Από την από τη στιγμή που δεν υπάρχει ευρώ-ομόλογο, δεν υπάρχει δηλαδή ενιαίος τρόπος δανεισμού για τις χώρες της ευρωζώνης δεν υπάρχει ούτε νομισματική ένωση, έχουμε ένα ανάπηρο νόμισμα. Οι φίλοι μας της Γερμανίας αισθάνθηκαν ότι κάτι έπρεπε να προτείνουν και πρότειναν να γίνει αντίστροφη πορεία, δηλαδή χωρίς να βελτιώσουμε την κατάσταση του νομίσματος, όπως θα έκανε ένας λογικός άνθρωπος, αντιστρόφως, να κάνουμε τη σύγκλιση των οικονομικών πολιτικών και μετά από αυτά να δούμε αν θα μπορέσει να συζητηθεί κάποτε και η πρώτη φάση της ΟΝΕ, που δεν έγινε ποτέ, δηλαδή σύγκλιση των επιπέδων ανάπτυξης.
Εδώ έχουμε φτάσει στο εξής τρελό σημείο, τα χρήματα που δαπανώνται για να αντιμετωπίσουν την κρίση χρέους στην ευρωζώνη είναι πολύ περισσότερα από τα αντισταθμιστικά που δίναμε για να συγκλίνουν τα επίπεδα ανάπτυξης. Μεγαλύτερη απόδειξη παραφροσύνης της οικονομικής πολιτικής δεν υπάρχει. Πρόκειται για μια απίστευτη πολιτική που έγινε επί 15 χρόνια. Το μνημόνιο δεν είναι αυτό που δημιούργησε την ύφεση, αλλά ήταν μια κίνηση αντιμετώπισης αυτού που δημιούργησε αυτή η δεκαπεντάχρονη πολιτική και που πρέπει να αλλάξει. Βεβαίως δεν μπορεί να αλλάξει έτσι όπως λέει η Γερμανία διότι ούτε γίνεται, είναι πρακτικά ανέφικτο, δεύτερον δεν περνάει. Διαφωνούν 19 χώρες τουλάχιστον και δεν ξέρω και κατά πόσο συμφωνούν και οι ίδιοι οι Γερμανοί. Βεβαίως δεν συμφέρει ούτε τους εργαζόμενους, ούτε τις επιχειρήσεις, ούτε καμία χώρα. Γιατί εδώ έχουμε και επιχειρηματικά συμφέροντα και συμφέροντα της εργασίας και συμφέροντα χωρών. Όλα αυτά αντικρουόμενα.
Εγώ, λοιπόν, πιστεύω ότι για αυτό που έχουμε να κάνουμε εμείς, γιατί τα πράγματα είναι κρίσιμα, ανεξαρτήτως του τι θα γίνει στη σύνοδο κορυφής, έχουμε λίγες εβδομάδες μόνο. Το μνημόνιο ήταν μια κίνηση υποχρεωτική, δεν ήταν κίνηση επιλογής αλλά ακριβώς επειδή κάναμε αυτά που έχουμε κάνει όλο αυτό το διάστημα τώρα έχουμε επιλογές. Νομίζω ότι τώρα πια η Κυβέρνηση θα κριθεί για τις επιλογές της και θα κριθεί μέσα σε μεγάλη στενότητα χρόνου. Τον κέρδισε τον χρόνο με την προσπάθεια της, αλλά είναι λίγες εβδομάδες μόνο. Ακόμα και αν καταλήξει σε ναυάγιο η σύνοδος κορυφής, εμείς έχουμε μια ευθύνη απέναντι στους Έλληνες ψηφοφόρους, τους Έλληνες πολίτες, τους συμπατριώτες μας που μας ψήφισαν: Αν το δίλημμα τεθεί «να σωθεί η Ευρώπη ή να σωθεί η Ελλάδα», νομίζω ότι η απάντηση είναι μονοσήμαντη. Δεν πρόκειται να πούμε «ας καταστραφεί η Ελλάδα επειδή θα καταστραφεί η Ε.Ε. ή το νόμισμά της». Εδώ πρέπει πράγματι να γίνουν ορισμένες πολιτικές επιλογές, αποκτήσαμε την πολυτέλεια να μπορούμε να έχουμε επιλογές και πρέπει να τις κάνουμε τις επιλογές αυτές μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Εγώ έχω κάθε λόγο να πιστεύω ότι θα είναι καλές επιλογές και υπάρχει πιστεύω και πληθώρα θετικών προτάσεων.
http://papaioannou.wordpress.com/2011/02/24/%CF%80-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B5%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%C2%AB%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%89/#more-34239