Η πυρηνική έκρηξη δυστυχώς δεν σκοτώνει μόνο τους ηλίθιους τους άπληστους και τους διεφθαρμένους

Όταν στις 15 Αυγούστου του 1945 ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας υποχρεώθηκε από τους Αμερικανούς να ανακοινώσει με ραδιοφωνικό μήνυμα του πως δεν είναι θεός, ξέσπασε ένα κύμα λαϊκής υστερίας, που κορυφώθηκε με αυτοκτονίες. Γαλουχημένοι οι Ιάπωνες σε τυφλή αφοσίωση στον αυτοκράτορά τους, απόγονο της θεάς του Ήλιου, διαμόρφωσαν μια νοοτροπία υποταγής και μοιρολατρίας. Αυτήν τη βλέπουμε τώρα ως γαλήνια ψυχραιμία αυτού του λαού στη σημερινή βιβλική καταστροφή.

Δεν μου φαίνεται καθόλου περίεργο πως ο λαός των γκεϊσών, των καμικάζι, των σαμουράι που έκαναν χαρακίρι, των.....

στρατιωτών που συνέχιζαν τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο μετά τη λήξη του στα δάση της Σουμάτρας, αυτών που κοιμούνται στο χώρο εργασίας τους για να γλυτώσουν χρόνο, αυτών που «απεργούν» φορώντας μια κορδέλα, των ευγενικών χαζοτουριστών που έχουμε δει και στη χώρα μας, ή των νεαρών που αυτοαπομονώνονται στα σπίτια των γονιών τους, δέχτηκε σε μια κατ’ εξοχήν σεισμοπαθή χώρα τον παραλογισμό των πυρηνικών εργοστασίων. Σε μια χώρα που είχε ήδη πέσει θύμα του πυρηνικού ολέθρου. Αυτό ξεπέρασε τα όρια της ύβρης. Είναι φανερό πως η ανθρωπότητα που κινείται πια παντού με τους νόμους της Αγοράς και το τυφλό κίνητρο του αχόρταγου κέρδους, κρέμεται από μια κλωστή. Η πυρηνική έκρηξη δυστυχώς δεν σκοτώνει μόνο τους ηλίθιους τους άπληστους και τους διεφθαρμένους.

Όταν η πλειοψηφία του γερμανικού λαού ψήφιζε τον Χίτλερ και του ιταλικού τον Μουσολίνι, αυτό αποδείκνυε πως ο λεγόμενος κοινός νους δεν είναι τόσο κοινός. Χωρίς καθόλου να αμφισβητώ το πολυκομματικό δημοκρατικό σύστημα, νομίζω πως οι λαοί όχι μόνο ποδηγετούνται πολύ εύκολα από τις δυνάμεις του κακού, αλλά και οι ίδιοι είναι ευεπίφοροι στο να κάνουν, να στηρίξουν, ή απλά να ανεχθούν το κακό. Η Ελλάδα αποτελεί σήμερα την πιο ζωντανή απόδειξη του πόσο εύκολα διαφθείρεται ένα μεγάλο ποσοστό του λαού. Όχι δεν εννοώ πως «μαζί τα φάγαμε», αλλά πιστεύω πως η φράση αυτή, όσο προκλητικός και αντιπαθής κι αν είναι αυτός που την ξεστόμισε, περιέχει μεγάλη δόση αλήθειας και αφορά πολλούς. Ταυτόχρονα όμως σκέφτομαι πως ο ίδιος περίπου λαός το 1979 είχε αποτρέψει με μαζική διαδήλωση στη Χαλκίδα το στήσιμο αμερικανικού πυρηνικού εργοστάσιου στην Κάρυστο. Έχουμε προφανώς παρά το κατάντημά μας, έναν καλύτερο λαό, πιο πολλούς ενεργούς πολίτες και περισσότερη Δημοκρατία από την Τουρκία και τη Βουλγαρία που έχουν πυρηνικά εργοστάσια. Δεν το λέω ρατσιστικά, είναι μια διαπίστωση που έχει να κάνει με ιστορικές συγκυρίες και με το επίπεδο της παιδείας και της οικονομίας. Ίσως λοιπόν να μπορούμε να ελπίζουμε στις καλές πλευρές των λαών, αν αυτές ενεργοποιηθούν, γιατί αλλιώς το μέλλον της ανθρωπότητας διαγράφεται ζοφερό.

http://roides.wordpress.com/2011/03/17/17mar11/