Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
Θα σας τα πω χωρίς προλόγους και φιοριτούρες: σήμερα (παραμονή Χριστουγέννων του 2009) σε διάφορα νοσοκομεία της Αττικής βρίσκονται εγκαταλελειμμένα 42 παιδιά. Πρόκειται για παιδιά που δεν έχουν προβλήματα υγείας, αλλά είναι παραμελημένα ή κακοποιημένα από το οικογενειακό περιβάλλον και φιλοξενούνται στα νοσοκομεία γιατί δεν υπάρχει άλλος χώρος.
Τα περισσότερα από τα εγκαταλελειμμένα παιδιά τα φροντίζουν εθελοντές από διάφορες οργανώσεις και κυρίως από το Χαμόγελο του Παιδιού, αλλά έχουν εξαντληθεί και από τον............................φόβο της νέας γρίπης έχουν μειωθεί σημαντικά, με αποτέλεσμα να μην επαρκούν για την 24ωρη φροντίδα
Και όταν λέω νοσοκομεία της Αττικής αναφέρομαι κυρίως στα Παίδων «Αγία Σοφία» και «Αγλαΐα Κυριακού», τα Μαιευτήρια «Αλεξάνδρα» και «Έλενα» και το Νοσοκομείο Νίκαιας.
Η μακροχρόνια παραμονή αυτών των παιδιών στα νοσοκομεία- επειδή η Πολιτεία δεν έχει πού αλλού να τα πάει- έχει, τουλάχιστον, τέσσερα αρνητικά αποτελέσματα:
● Τα παιδιά αυτά μπαίνουν στα νοσοκομεία για «κοινωνικούς λόγους», αλλά έπειτα από μερικές μέρες καταλήγουν να νοσούν από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις.
● Το λίγο- έτσι κι αλλιώς- νοσηλευτικό προσωπικό αδυνατεί να καλύψει τις ειδικές ανάγκες αυτών των παιδιών. Οι νοσηλευτές καλούνται να γίνουν ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί, κάτι που είναι έξω από τις δυνατότητές τους.
● Πολλές φορές οι γονείς (που είναι υπεύθυνοι για την κακοποίηση) καταφέρνουν και παίρνουν πίσω τα παιδιά τους- καμιά φορά στις αργίες που δεν υπάρχει ψυχή ή στις εφημερίες που γίνεται χαμός- και συνεχίζουν την κακοποίηση...
● Τα εγκαταλελειμμένα παιδιά- κάποια από αυτά μένουν για μήνες στα νοσοκομεία- καταλαμβάνουν στις παιδιατρικές κλινικές θέσεις που προορίζονται για παιδιά που αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες Τους τελευταίους μήνες έχει προστεθεί και ένα άλλο πρόβλημα. Τα περισσότερα από τα εγκαταλελειμμένα παιδιά τα φροντίζουν εθελοντές από διάφορες οργανώσεις και κυρίως από το Χαμόγελο του Παιδιού. Οι εθελοντές όμως έχουν εξαντληθεί, από τον φόβο της νέας γρίπης έχουν μειωθεί σημαντικά και πλέον δεν επαρκούν για την 24ωρη φροντίδα (απασχόληση, φύλαξη και προστασία) των παιδιών.
Ας σημάνουν συναγερμό. Κάτι λοιπόν πρέπει να γίνει. Στελέχη από το Χαμόγελο του Παιδιού, αλλά και διευθυντές παιδιατρικών κλινικών προσπάθησαν τις τελευταίες εβδομάδες να επικοινωνήσουν με την ηγεσία του υπουργείου Υγείας για να βρεθεί μια λύση «πριν από τις γιορτές». Δεν κατάφεραν τίποτα, γιατί τόσο η κυρία Ξενογιαννακοπούλου όσο και η κυρία Γεννηματά «έτρεχαν» με τη νέα γρίπη. Θα μου πείτε τι θα μπορούσε να γίνει; θα μπορούσε να βρεθεί- και μπορεί να βρεθεί- ένας χώρος, προκειμένου να μεταφερθούν εκεί αυτά τα παιδιά. Τέτοιοι χώροι «κοινωνικής ιατρικής» υπάρχουν σε όλες τις άλλες χώρες της Ευρώπης και παρέχουν βραχυπρόθεσμη ή μεσοπρόθεσμη φιλοξενία σε κακοποιημένα παιδιά. Όπως μου είπε ο Κώστας Γιαννόπουλος, οι άνθρωποι του Χαμόγελου του Παιδιού (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, παιδαγωγοί) μπορούν «ακόμη και αύριο» να στελεχώσουν έναν τέτοιο χώρο, αρκεί όμως να βρεθεί γιατί τα «σπίτια φιλοξενίας» του Χαμόγελου του Παιδιού δεν χωρούν αυτή την εποχή άλλα παιδιά. Πριν από δύο χρόνια είχε βρεθεί ένα κτίριο στη Δραπετσώνα, ο δήμος όμως το κατέλαβε και απέρριψε κάθε περαιτέρω σκέψη. Ένας άλλος χώρος που βρέθηκε το καλοκαίρι στο παράρτημα του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» στην Καλλιθέα «μπλοκαρίστηκε» και αυτός. Ας σημάνουν λοιπόν συναγερμό στο υπουργείο Υγείας και ας βρουν τώρα- αύριο, μεθαύριο- έναν χώρο. Ας προσποιηθούμε ότι έχουμε μια έκτακτη ανάγκη και ας βρούμε ένα «σπίτι» για αυτά τα 42 παιδιά. Θα τα σώσουμε και θα διευκολύνουμε πέντε παιδιατρικές κλινικές. Τι λέτε, τόσο δύσκολο είναι; Ή χρειάζεται και γι΄ αυτό κοινωνική διαβούλευση;
ΥΓ: Πέρυσι τέτοιες μέρες έγραφα για την Κωνσταντίνα Κούνεβα. Πες πες, κάτι έγινε και η Πολιτεία ανέλαβε κάποιες από τις ευθύνες της. Σήμερα είναι η στιγμή να δράσει η κυρία Ξενογιαννακοπούλου. Και όταν λέω σήμερα, εννοώ σήμερα Πέμπτη παραμονή Χριστουγέννων, που- απ΄ ό,τι μαθαίνω η ηγεσία του υπουργείου Υγείας- έχει προγραμματίσει να ακούσει τα κάλαντα από τα παιδιά του Χαμόγελου του Παιδιού. Ας τα δει ως εκπροσώπους των κακοποιημένων που δεν έχουν «σπίτι» και ας δώσει μια λύση.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου