Γιατί σκότωσαν τον Γκιόλια #2 ...


digital.stokarfi.gr
Έδειχνε αμέσως τρομοκρατία...
Ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος κατέληγε: «Σήμερα κάποιοι μας στέρησαν το δικαίωμα να ξαναβρεθούμε, να γελάσουμε ή να πικραθούμε, να διαφωνήσουμε και να εξηγηθούμε. Καλό ταξίδι, δικέ μου». Αίσθηση προκαλεί πάντως ότι πολύ πριν αποκαλυφθεί το αποτέλεσμα της βαλλιστικής έρευνας που αποδείκνυε ότι επρόκειτο για τρομοκρατικό χτύπημα και όταν όλοι...
έκαναν λόγο για «συμβόλαιο θανάτου» και ενδεχόμενο «ξεκαθάρισμα λογαριασμών», ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος έσπευδε να γράψει στο αποχαιρετιστήριο κείμενο για τον Γκιόλια: «Ακούγοντας τις γελοιότητες ορισμένων Μέσων και τις ανακρίβειες, με το Τμήμα… ανθρωποκτονιών να αναζητά τους δράστες, αντιλαμβάνομαι πόσο μακριά είναι νυχτωμένοι όλοι αυτοί, μέσα στη χειμερία νάρκη ή τη θερινή τους ραστώνη».

Η προαναγγελία αποκάλυψης

Ακριβώς στις 5.16 το πρωί της Δευτέρας, δηλαδή δέκα λεπτά πριν τη δολοφονική επίθεση στον Γκιόλια, είχε γίνει ανάρτηση για τελευταία φορά στο «troktiko» με προαναγγελία για σημαντική υπόθεση διαφθοράς. «Αύριο θα δείτε πώς λειτουργεί το κράτος της διαπλοκής μεταξύ σωμάτων ασφαλείας και επιχειρηματία! Με φωτό και ντοκουμέντα», έγραφε το συγκεκριμένο post. Η ίδια ανάρτηση είχε πρωτοανέβει στις 11.16 μ.μ. της Κυριακής και είχε επαναληφθεί στη 1.38 μετά τα μεσάνυχτα. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τις πρώτες ώρες το είχαν συσχετίσει με την άγρια επίθεση σε βάρος του. Πάντως, μέχρι την ώρα που κλείναμε ύλη, η σχετική αποκάλυψη στο μπλογκ δεν είχε γίνει…

Δεν υπήρχαν φανερά έσοδα

Επί σχεδόν τρία χρόνια το «troktiko» πορευόταν χωρίς διαφημίσεις και άρα φανερά έσοδα, αν και θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι, για να υπάρχουν τόσες πολλές αναρτήσεις και επί εικοσιτετραώρου βάσεως, σε αυτό πρέπει να εργαζόταν ένας μίνιμουμ αριθμός ατόμων που προφανέστατα θα έπρεπε και από κάπου να πληρώνεται. Μόλις πρόσφατα, στις 7 Ιουλίου, ξεκίνησε να αποδέχεται διαφημίσεις μέσα από την πλατφόρμα διαφημίσεων της «google». Μάλιστα, από τότε το μπλογκ έχει μόνιμα και μία ανάρτηση που αναλύει βήμα προς βήμα τις ενέργειες που πρέπει να κάνει κάποιος που επιθυμεί να διαφημιστεί στο «troktiko».

Ετοίμαζε έντυπο

Είναι φανερό ότι ο Γκιόλιας είχε καταλάβει ότι ο τίτλος «troktiko» αποτελούσε χρυσωρυχείο. Γι’ αυτό, όπως αποκαλύπτεται έστω και μετά το θάνατό του, τον είχε κατοχυρώσει και είχε σοβαρές σκέψεις να τον εκμεταλλευθεί και για την έκδοση… εφημερίδας. Σύμφωνα με το μπλογκ «fimotro», θα επρόκειτο για καθημερινό φύλλο με αποκαλύψεις και ρεπορτάζ που θα έκαιγαν κόσμο: «Η εφημερίδα θα κυκλοφορούσε από Δευτέρα έως Κυριακή με εξαίρεση το Σάββατο και θα κόστιζε μόνο 0,70 λεπτά», γράφει το μπλογκ, αναφέροντας ότι η πρώτη συνάντηση της συντακτικής ομάδας θα πραγματοποιείτο στις 17 Αυγούστου, με στόχο το νέο φύλλο να κυκλοφορήσει στα μέσα Σεπτεμβρίου. Σε συνέχεια αυτής της πληροφορίας, το Mega παρουσίασε στο δελτίο της Τρίτης και έγγραφο, πηγαίνοντας το ρεπορτάζ ένα βήμα παρακάτω, το οποίο ήταν το καταστατικό της εταιρείας που είχε συστήσει ο δολοφονηθείς δημοσιογράφος και στο οποίο αναφερόταν ότι αυτή είχε σκοπό, μεταξύ άλλων, την «έκδοση κάθε είδους εφημερίδων και περιοδικών είτε ημερήσιας είτε εβδομαδιαίας ή και μηνιαίας κυκλοφορίας». Οι βασικές συζητήσεις για την εφημερίδα του «troktiko» γίνονταν με τον Σωτήρη Πουλόπουλο, εκδότη του «Πρωταθλητή» (μαζί με τον Θέμο).

Πόλεμος με τους τρομοκράτες

Ήταν πολλά τα μέτωπα που είχε ανοίξει ο Σωκράτης Γκιόλιας με το «troktiko», αλλά το μοιραίο φαίνεται να ήταν εκείνο με τους τρομοκράτες. Οι πιο σκληρές αναρτήσεις εναντίον των ανεγκέφαλων που έκαψαν ζωντανούς τους εργαζομένους στη Marfin έγιναν μέσω του συγκεκριμένου μπλογκ, ενώ οι τόνοι σηκώθηκαν κατακόρυφα όταν στα Πατήσια έσκασε βόμβα στα χέρια του άτυχου νεαρού Αφγανού. Το «troktiko» ζητούσε την παραδειγματική τιμωρία των δολοφόνων. Είχε συνεχείς αποκαλύψεις για την εξάρθρωση της ομάδας του Νίκου Μαζιώτη. Κάποια σχόλια μάλιστα για τη μορφή της συντρόφου του Μαζιώτη είχαν εξοργίσει τους αντιεξουσιαστικούς κύκλους, που ως γνωστόν έχουν επιλεκτικές ευαισθησίες μόνο όταν αφορούν σε πρόσωπα του χώρου τους. Η βεντέτα με το αντιεξουσιαστικό σάιτ «indymedia» βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Ο Γκιόλιας χαρακτηριζόταν συνεργάτης της Αστυνομίας και της Αντιτρομοκρατικής, υπηρέτης αφεντάδων και χαφιές. Μίσος και οργή εκτοξεύονταν από τους λειτουργούς του συγκεκριμένου διαδικτυακού χώρου που χρησιμεύει στο συντονισμό των αναρχικών ομάδων και τη δημοσίευση προκηρύξεων μετά από δολοφονικές τρομοκρατικές επιθέσεις.

Όλοι οι δημοσιογράφοι μαζί!

Ο Σωκράτης Γκιόλιας δεν ήταν άγιος. Η εμμονή του να στηρίζει τους Βατοπεδινούς και όλο το κύκλωμα των ντοπαρισμένων αθλητών, η ιδιότητα του «συμβούλου επιχειρηματία» (Κοντομηνά) δεν ήταν τίτλοι δημοσιογραφικής τιμής. Κανένα όμως ελάττωμα ή αστοχία δεν θα νομιμοποιούσε οποιονδήποτε να του αφαιρέσει τη ζωή. Όλη η πιάτσα των δημοσιογράφων (όσοι από εμάς έχουν κάνει ρεπορτάζ, έχουν μπει στη διακεκαυμένη ζώνη, εκφέρουν άποψη και δεν γράφουν απλώς life style σαχλαμάρες ή παρουσιάζουν τη… Γιουροβίζιον) είναι συγκλονισμένοι και, είτε εκτιμούσαν τον Σωκράτη είτε κρατούσαν αποστάσεις από τη διαδρομή του, θα τον θυμούνται πλέον με συγκίνηση. Και βέβαια θα απαιτούν χωρίς υποσημειώσεις την τιμωρία των δολοφόνων του!

Share/Save/Bookmark

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts with Thumbnails