Ο Μαξ Βέμπερ διαχώρησε τις πολιτικές ηγεσίες σε 3 είδη. Χαρισματική, παραδοσιακή, και νόμιμη,ορθολογική. Οι πραγματικοί όμως ηγέτες ξεπηδούν σε περιόδους κρίσης από το πουθενά. Δεν κατατάσσονται. Στην Ελλάδα προς το παρόν έχουμε μόνο από τις 3 πιο πάνω κατηγορίες. Περιμένουμε την υπέρβαση. Που θα πάει;
Πάντως, αυτή η βουλή ΔΕΝ μπορεί να πάει..................................
Τίποτε καλό δεν μπορεί να μας δώσει.
Πρέπει να φύγει και στη θέση της να έρθει μια Συντακτική Βουλή που θα μας δώσει καινούριο Σύνταγμα και που θα κάνει το πολίτευμα να αρχίσει να μοιάζει με δημοκρατία.
Αυτός πρέπει να είναι ο στρατηγικός μας στόχος. Αλλαγή των κανόνων. Ο κοινοβουλευτισμός θα φάει τα κομμάτια μας. Ζωντανούς θα μας φάει. Τρύπες έχει από παντού και χώνονται χέρια με λεφτά και τους διαφθείρουν. Ατιμώρητοι και χωρίς έλεγχο είναι. Ο Χριστοφοράκος είχε πει ότι έχει λαδώσει γύρω στους 160 από την προηγούμενη βουλή νομίζω. Τι χαΐρι περιμένουμε;
Η τιμωρία των κλεπτών και των ενόχων δεν θα μας κάνει κανένα καλό, ιδίως μια εκδικητική απόδοση δικαιοσύνης, αν μετά δεν έχουμε φτιαγμένο μηχανισμό που θα διασφαλίσει ότι θα γίνεται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ έλεγχος και ΑΛΗΘΙΝΕΣ εξεταστικές επιτροπές.
Κι όχι σαν αυτές που έχουμε τώρα: Σχολική παράσταση.
Και το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί τέτοιου τύπου ασφάλεια δική μας έναντι στην προαιώνια (προ-Ομηρική) διαφθορά των αρχόντων και των πολιτικών είναι ένα και μόνο πράμα: Η ΑΜΕΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.
Εξεταστικές και ελεγκτικές επιτροπές από πολίτες που επιλέγονται με ΤΥΧΑΙΑ ΚΛΗΡΩΣΗ, όπως λέει και η πατέντα της δημοκρατίας, που μας μάθαν οι δάσκαλοί μας στο δημοτικό.
Και για να γίνει αυτό, θέλει να το καταλάβουμε, να το χωνέψουμε, να το πιστεψουμε και να ζητήσουμε ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΝΟΝΩΝ. Οχι προσώπων. Το κάναμε αυτό. Πολλάκις.
Και αλλαγή κανόνων γίνεται με ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ.
Αλλά και μια δυο δημόσιες διαπομπεύσεις συνοδεία χοντρής θηλειάς, δεν θα μας χαλούσαν κιόλας. Και μετά ας ψηφίζαμε τη συντακτική. Ας κάναμε και εθνοσυνέλευση. Για κανα δυο τρία χρόνια τουλάχιστον, οι κ..οι θα ήταν σφιγμένοι.
Και να επαναφέρουμε την Στήλη, όπου αναγράφονταν τα ονόματα των ατίμων. Από γρανίτη παρακαλώ και ευρύχωρη. Διότι έχουμε πολύ πράμα. Πάρα πολύ πράμα.
Να γραφτεί το όνομά τους στην Στήλη, και να το φτύνει το πανελλήνιο στους αιώνες. Μια θηλιά και διαπόμπευση είναι λίγη τιμωρία.
Μας στέρησαν την ανάπτυξη. Δεν είναι ότι φάγαν τα λεφτά (που ο θεός να τους τα ξεπληρώσει).
Οπως έχουμε 3.000 ετών ήρωες και προμηθείς, με προσφορά στον άνθρωπο και την πατρίδα ως παραδείγματα προς μίμηση, έτσι πρέπει να έχουμε και τους άτιμους και τους διεφθαρμένους ως παραδείγματα προς αποφυγήν.
Και να μάθουμε στους νέους ξανά το φιλότιμο και την λεβεντιά. Ωστε όταν τους προτείνουν να πάρουν μέρος σε βρωμιές να λένε με σιγουριά και ηρεμία: “Εγώ xxxx δεν γίνομαι”. Και να βάζουν στην θέση των xxxx όποιο από τα βρωμερά ονόματα επιθυμούν.
Γιατί τώρα, θα τους χάσουμε. Μερικοί θα πεθάνουν κι ουτε θα μάθουμε τις πομπές τους, και την ζημιά που μας έκαναν.
Είναι σχεδιασμένες οι εξεταστικές επιτροπές να ΜΗΝ τους ανακαλύπτουν.
Κι έλεγε ο Πυθαγόρας: “Οι μη κολάζοντες τους κακούς βούλονται αδικείσθαι τους αγαθούς”, δηλαδή “Οσοι δεν τιμωρούν τους κακούς θέλουν να αδικούν στους καλούς”.
Εμείς αυτό κάνουμε.
kostasxan.blogspot
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου